یونان، ‌پرتغال،‌ ایتالیا و اسپانیا كشورهایی هستند كه چند ماهی است نامشان بیش از دیگر زمان ها بر سر زبان هاست و روزی نیست كه مخاطبان نام انها را از رسانه ها نشنوند. همه می دانند مشكل اصلی این كشورهای چیست: بدهی های دولتی. اما انچه بیش از هر چیز مغفول مانده این است كه برخی كشورها بیش از دیگران خود را در حل این بحران فعال نشان داده و برخی دیگر نیز با طرح راه كارهایی سعی در به دست گرفتن زمام امور داشتند. از این میان كشورهایی چون آلمان و فرانسه در صدر قرار داشتند و اكنون كه آلمان كمی از این زمامداری خسته و فرسوده به نظر می رسد باید دید باز هم می خواهد یا می تواند به این زمامداری ادامه دهد(باتوجه به بحران مالی كه اكنون كشورش با ان رو به روست) یا گزینه های دیگری به عنوان قدرت برتر اروپا داوطلب و مطرح خواهند شد؟ آیا كشور دیگری دارای چنین ظرفیتی هست؟

**برلین، شهر 7 'نه'

----------------------

مجله تحلیلی خبری 'اسلت' فرانسه در گزارشی می نویسد: 'خوزه ایگناسیو توره بلانكا'، استاد علوم سیاسی و رییس دفتر مادرید شورای روابط خارجی اروپا، برلین را شهر هفت 'نه' توصیف كرده و در این باره توضیح می دهد:

1- نه، به اوراق قرضه

2- نه به ادامه نجات مكانیزم ثبات اروپا

3- نه به مكانیزم حل بحران بانكی در سطح اروپا

4- نه به تخفیف طرح های ریاضتی

5- نه به تسهیل در روند پرداخت بدهی ها برای دولت های شكننده به لحاظ اقتصادی

6- نه به كاهش نرخ سود

7- نه به تشویق فرهنگ مصرف

وی معتقد است كه البته 'نه' سوم با توجه به چراغ سبز آلمان به تشكیل یك اتحادیه بانكی در واقع به گونه ای بله محسوب می شود.

به گزارش اسلت، تقابل 'ریاضت' و 'رشد' به تقابل مركل و اولاند برمی گردند. مساله دیگر به اشتراك گزاردن ابزارها برای حل بحران است. آلمان و افكار عمومی این كشور دید بازی نسبت به مساله 'اتحادیه سیاسی' دارند. در واقع نسبت به انجام یك جهش قابل وصف در كل اروپا.

این طرح اقتصادی به معنای یك اتحادیه مالیاتی و بانكی است. آلمان پیشتر نظرات خود را در این زمینه اعلام كرده، اما فرانسه تاكنون اعمال نظر نكرده است. ازسوی دیگر انگلا مركل موافقت خود با ماریو دراگی رییس صندوق بین المللی پول مبنی بر لزوم ترسیم چشم انداز ده ساله اروپا را اعلام كرده است.

**آلمان و ناخرسندی سردمداری مدیریت بحران

---------------------------------------------------

نشریه 'لاووآدونورد' نیز در گزارش خود به موضعگیری انگلا مركل صدراعظم آلمان در قبال سران بیست كشور صنعتی جهان در استانه نشست گروه بیست اشاره كرد و نوشت مركل در سخنانی اعلام كرد كه رهبران حاضر در گروه 20 كه در مكزیك برگزار خواهد شد حق ندارند فقط از آلمان بخواهند كه بحران را حل كند. صدراعظم آلمان نسبت به مطرح كردن مجدد راه كار حل بحران جهانی ان هم تنها از سوی آلمان به اعضای گروه 20 هشدار داد و گقت كه این گروه بیش از حد روی قدرت و توان آلمان حساب كرده است.

وی با تاكید بر اینكه 'توان آلمان محدود است' گفت: قطعا در نشست گروه 20 كه بحران بدهی ها محوری ترین موضوع ان است یك بار دیگر همه چشم ها به آلمان دوخته خواهد شد.

مركل همچنین از تلاش كشورش برای مشاركت برای احیای رشد منطقه یورو سخن گفت و خاطر نشان كرد كه به همه كسانی كه فقط از تعهد آلمان سخن می گویند، می گویم بله آلمان قوی و قدرتمند است. موتور اقتصاد قطب ثبات اروپاست و می خواهد این قدرت و ثبات را برای كمك به اروپا به خدمت بگیرد، اما زیاده از حد بر بروی قدرت آلمان حساب شود تمام بسته های حمایتی نیز بی فایده خواهد بود.

صدراعظم آلمان با تاكید بر اینكه 'دستیابی به یك اروپای متحد یك وظیفه تاریخی است' تكرار كرد كه منطقه یورو با مشاركت حداقلی اروپاییان از بحران خارج نخواهد شد.

وی گفت: تنها اروپا نیست كه باید در این زمینه تلاش كند. مركل ضمن متوجه كردن مسئولیت این امر به اعضای گروه 20 خاطر نشان كرد: باید از جبران بدهی های جدید آن هم از طریق هزینه مالی كه باید در خدمت رشد قرار گیرد پرهیز كنیم. منطقه یورو نمی تواند به تنهایی مسئولیت رشد این منطقه را برعهده بگیرد و تمام شركا باید در این زمینه تلاش كنند.

شبكه تلویزیونی 'یوروپ1' نیز در گزارشی با عنوان ' تمام چشم ها معطوف به آلمان' در سایت خبری خود نوشت: آنگلا مركل كه برای احیای اقتصاد منطقه یورو از هر سو تحت فشار است خواستار مقابله ریشه ای با مشكلات شده است.

**وقتی آمریكا نگران اقتصاد اروپا می شود

----------------------------------------------

نشریه فرانسه زبان اكو در گزارش خود نوشت: تیموتی گایتنر وزیر خزانه داری آمریكا یك روز پیش از اظهارات آنگلا مركل دیدگاه آلمان در باره حل بحران بدهی های منطقه یورو را خردمندانه توصیف و تاكید كرد به نظر من در نظر گرفتن آلمان به عنوان منبع حل مشكل كنوی درست نیست. آلمان برای تاسیس یك اتحادیه پولی علاوه بر ارائه راهكار وحمایت از تلاشها برای حل بحران آماده دادن هرگونه تعهد در این زمینه است، اما برای تحقق این امر حمایت از اصلاحات و تغییرات ضروری است.

گایتنر اروپایی ها را به رسیدن به تفاهم بر سر معیارهای مشخص فراخواند. وی خاطر نشان كرد كه می توان با بسیاری از جنبه های این نحوه مدیریت مخالف بود، اما اصلاحات پایدار در كنار تغییرات پایدار ضروری است.

برلین تا زمانی كه كشورهای درگیر بحران اصلاحاتی را برای بهبود وضعیت رقابتی خود به كار نگیرند زیر بار استفاده از قوانین بودجه ای برای كمك به منطقه یورو نخواهد رفت. وی ابراز امیدواری كرد كه آلمان و دیگر بازیگران بزرگ منطقه یورو در نشست گروه 20 در مكزیك و نیز نشست اتحادیه اروپا در 28 و 29 ژوئن درباره اهداف كلی اتحادیه بانكی، رشد منطقه و موانع پیش روی كشورهای بحران زده در راه اصلاحات شفاف تر سخن بگویند.

**چه كسی بر كرسی قدرت اروپا تكیه خواهد زد؟

------------------------------------------------------

نشریه اتلانتیكو در گزارشی می نویسد كه قدرت اروپا در دستان چه كسانی است؛ انگلا مركل، ماریو دراگی،‌ كمیسیون اروپا یا آژانس های اعتبارسنجی؟

از زمان آغاز بحران؛ بازیگرانی كه در اندیشه قدرت نمایی در این قاره هستند بسیار و جای خالی برای تصرف قدرت در اروپا اندك است. براساس این گزارش، 'الكساندر استاب' وزیر امور اروپا، در سخنرانی اخیر خود در پاریس خاطر نشان كرد كه موسسات اروپایی همچون نهادهای مذاكره كننده با دولتها دیگر مركز قدرت اروپا نیستند. به گفته استاب این نقش از این پس برعهده قویترین اقتصادهای اتحادیه اروپا یعنی دولت های طلبكار همچون آلمان، هلند، فنلاند و لوكزامبورگ است كه كشورهای بدهكار برای ادامه حیات خود در منطقه یورو از آنها تقاضای كمك مالی كرده اند.

با این همه آشفتگی های جدی در معادلات و موازنات؛ اروپا كه در حال حاضر از نوعی فقدان قدرت برتر رنج می برد در زیر سایه این شایسته سالاری جدید كه بیشتر مرهون غلبه عامل اقتصادی بر عامل سیاسی است پنهان شده است. حتی اگر مدیریت بحران بدهی ها توسط دولت های عضو مركزیت آلمان در منطقه یورو را تایید كند این برتری آلمان به طور قطع ظاهری خواهد بود.

آلمان كه صرفا بر روی ارائه تعاریفی از اولویت ها برای خروج از بحران متمركز است تا بر روی خود بحران، دیگر نمی خواهد محور این اتحادیه باشد. در مقابل، شكنندگی اقتصاد فرانسه حاكی از یك عدم تعادل رو به رشد در روابط این دو زوج تاریخی و فعال اتحادیه اروپاست. این در حالی است كه برخی از اعضا از خود می پرسند آیا مدیریت آلمانی و فرانسوی هنوز هم محلی از اعراب دارد یا نه؟

در تازه ترین گزارش شورای روابط خارجی اروپا به نقل از یك مقام بلندپایه وزارت دارایی آلمان آمده است: شیوه آلمان بیشتر تلاش برای رسیدن به اجماع با دیگر شركای نزدیك است تا تلاش برای رسیدن به تفاهم با فرانسوی ها.

این مقام بلندپایه تاكید می كند كه ما می دانیم چیزهای متفاوتی می خواهیم: 'تفكر یا تامل در باره ایجاد بسته بودجه ای'. ما این كار را پیش از هر چیز با كمك ایرلندی ها و فنلاندی ها انجام می دهیم زیرا آنها مشاركت نزدیكی با هم دارند. ما تنها پس از رسیدن به یك موضوع مشترك در بطن گروه از فرانسوی ها دعوت می كنیم و می دانیم به محض اینكه بحث و مذاكره آغاز شود مشكلات هم سر می رسد. زمانی در اروپا انتخاب فرانسوا اولاند به ریاست جمهوری فرانسه بازگشت تعادل به روابط آلمان و فرانسه محسوب می شد. اولاند هم سعی داشت ثابت كند كه در تلاشش برای دستیابی به سیاست اروپایی رشد تنها نیست و دیگر كشورها همچون بلژیك و ایتالیا می توانند در كنار فرانسه یك جبهه مشترك مخالف در برابر ریاضت های افراطی به عنوان تنها راه درمان بحران تشكیل دهد.

ماریانو راخوی نخست وزیر دولت راستگرای اسپانیا نیز به تازگی به این گروه پیوسته و از مناسب بودن اوراق قرضه اروپا و نیز اتحادیه بانكگی اروپا سخن می گوید.

امروزه زوج فرانسه آلمان خود را از درگیری كه ذهنیت جدایی آنان را تقویت می كند مصون می دارند.

ماریو دراگی در اظهارات اخیر خود با یاداوری تمایلش برای تشكیل یك 'فدرالیسم سیاسی' در اروپا، موسسات و رهبران اروپا را به یك اندازه مقصر دانست.

البته معلوم نیست زمانی كه دراگی از موسسات سخن می گوید بانك مركزی اروپا هم جز این نهادها است یا خیز؟!

**چه نهادی صلاحیت اعمال نظارت بر اقتصاد كشورهای بحران زده را دارد؟

---------------------------------------------------------------------------------

نشریه اتلانتیكو در گزارش خود می نویسد: اكنون بحران 'مالكیت منطقه یورو' نه مساله تعدد فعالان و بازیگران دخیل است و نه اصلاحاتی به مراتب دموكراتیك تر. بلكه اعمال نظارت بر اقتصاد كشورهاست. گرچه كمیسیون اروپا در تمام طول بحران تنها یك نهاد ساده مشورتی بوده است. در حال حاضر دولت های عضو دیگر تمایلی ندارند تا نقش 'سلامت سنجی' اقتصاد منطقه یورو در انحصار موسسات اعتبارسنجی باشد!

براساس این گزارش، اصلاحات در موسسات به یك اولویت در دستور كار اروپا تبدیل شده، اما سران اروپا پیش از هر چیزی باید اعمال نظارت بانكی مشترك و تاسیس اتحادیه مالیاتی با تكیه بر یك وزارت خزانه دارایی اروپایی را در اولویت قرار دهند. شاید این امر بتواند چهره موجهی از منطقه یورو ارائه داده و سرانجام صندلی خالی قدرت و ریاست اروپا را به صاحب اصلی آن بسپارد.

آتلانتیكو می نویسد: مذاكرات بین طلبكاران و بدهكاران برای كمك به كشورهای درگیر بحران همچون یونان و پرتغال ایرلند و در حال حاضر اسپانیا تصویر شفافی از جایگاه نظام بانكی در روند حل بحران ارائه نمی دهد. گویا باید 'تمامیت سیاسی' اتحادیه اروپا را با آغوش باز پذیرفت. پیش از هر چیز لازم است كه رهبران اروپا به مردم خود ثابت كنند كه اتحادیه پولی یك اتحادیه ماندنی و ذیصلاح برای تضمین آسودگی و رفاه آنان است.

حال باید دید طرح مشترك روسای كمیسیون اروپا، اتحادیه اروپا، گروه اروپا و بانك مركزی اروپا با عنوان 'اتحادیه واقعی سیاست های بودجه ای' را كه ماهها بر روی آن نیز كار كرده اند با ارائه در نشست آینده این اتحادیه می تواند آنان را در حل بحران یورو و متعاقب آن ریاست جامع اروپا سهیم كند.

پژوهش**ز.ج**